کتابی که اینک در پیش رو دارید ترجمۀ چند مقاله دیگر از ولادیمر پراپ، فولکلورشناس و پژوهندۀ ساختگرای روس است دربارۀ دگردیسی قصه، ریشه‌های تاریخی قصه‌های پریان، و تحلیل یک قصۀ عامیانۀ روسی به عنوان نمونه‌ای از ریشه‌یابی موتیفهای یک قصه، و بالاخره پاسخ پراپ به انتقاد کلود لوی – استراوس بر کتاب ریختشناسی قصه‌های پریان او.
چنانکه در مقدمۀ ترجمۀ ریختشناسی قصه‌های پریان نوشتم، اهمیت تحقیقات پراپ در پژوهشهای مربوط به فولکلور، بویژه قصه‌های عامیانه به حدی است که از زمان ترجمۀ کتاب ریختشناسی او به زبان انگلیسی، و سپس زبانهای ایتالیایی و فرانسه و غیره، تقریباً هیچ گفتاری دربارۀ قصه‌های عامیانه و مباحث فولکلور نیست که نام او و کتاب او را دربر نداشته باشد. زیرا به‌حق توان گفت که همچنانکه تحقیقات چامسکی در زبانشناسی دوران جدیدی را در بررسی‌های زبانی آغاز نهاد، پژوهشهای پراپ نیز وضعیت تازه‌ای با افق‌های گسترده‌تر در برابر فولکلورشناسان گشود. از این‌رو، جا دارد که در این پیشگفتار نخست به سیری در تاریخ فولکلورشناسی، و نظریه‌هایی که در این باره وجود دارد بپردازیم، و سپس جایگاه نظریۀ پراپ را در ارتباط با این نظریات و تحقیقات پیش از او روشن سازیم.