ونسان وان‌گوگ، زمانی که پیشۀ نقاشی را انتخاب می‌کند، خیل جوان نیست، حدوداً در مرز سی سالگی است. البته او قبلاً طراحی می‌کرد، اما شیوه‌اش چندان مورد توجه نبود، و تنها نشان شایان توجهی که گواه بر زندگی هنرمند است، احتیاج شدیدی است که او در خود، به طراحی احساس می‌کرد، و این مخصوصاً زمانی است که ما در دفترهای اسکیس او با ترسیم صورت‌های ظاهر و وضیعتهای متفاوت کارهای او آشنایی پیدا می‌کنیم، ونسان از همان آغاز احساس و تعهّد دارد و برای آموزش، کم و بیش، به آثار گذشتگان توجه می‌کند. در آکادمی آنورس و کمی بعد در پاریس از روی مجسمه‌های گچی و مدل‌های زنده طراحی می‌کند.
ابتدا از راه مصور کردن کتاب امرار معاش می‌کرد، پیشه‌ای که برای او ابداً ارزشی نداشت. یک سری از طرح‌هایی که از لاهه ساخته است بوسیله عمویش که مدیر یک گالری در آمستردام بود، خریداری شد، هرچند که ونسان وان‌گوگ طرحهای تمرینی‌اش را کمتر کامل کرده است، به غیر از اسکیس‌های سریعی از او که ارزش هنری یکسانی با تابلوهایش دارند و همچنین یک رشته طرحهای باشکوه قلمی‌ای که از آرل آفریده است، درخشش خاصی دارند.
در این کتاب، انسان عملاً با کمپوزیسیونی از اسکیس‌های او که برای تابلوهایش ساخته شده‌اند، روبرو نمی‌شود. در فرانسه، او با روشی خیلی سریع، طرح‌هایی برای ساختن تابلوهایش بوجود می‌آورد که در همۀ آنها، تحت تأثیر هنرمندان ژاپنی است. کارها، با همان مشخصه‌های روشن و آشکار، اما با حالتی روحانی برای رسیدن به هدفی هنری با حوصله آفریده شده‌اند، ونسان، مثل نقاشان ژاپنی اثرش را یکباره بدون پرداخت به اتمام رسانده است. در این کتاب، اوروان اویتر ما را بوسیلۀ انتخاب و تفسیر کارهای او و تغییر و تحولی که وان‌گوگ طراح، از آغاز اولین گام‌ها، آن‌زمان که هنرش هنوز جلوه‌ای نداشت، عملاً یاری کرده است. سپس، ما تجربه‌های او را در تابلوهایش برای دست یافتن به یک تکنیک صحیح از پیکاری که با پرسیکتیو و تناسب فیگور انسان انجام می دهد، دنبال می‌کنیم، در این طرح‌ها، ونسان از تکنیک‌های متفاوتی استفاده کرده است که بوسیله نمونه‌های مختلف نشان داده شده است.
در منظره‌های روستایی و دورنماهای شهرهایی که وان‌گوگ در جریان سفرهایش که به فرانسه ختم می‌شود، طراحی نموده است، همراه او هستیم.
اوروان اویتر، سرچشمه الهامات وان‌گوگ را از خلال نامه‌ها و کلام او که «طرح» اهمیتی رؤیاوار برایش داشته است، به شکل یکسانی بررسی می‌کند. متن این اثر، به صورت اعتدال آمیزی، ونسان وان‌گوگ را از میان زندگی و کارش دنبال می‌کند.