فردوسی و شاهنامۀ او مجموعه‌ای است از دوازده مقالۀ دنباله‌دار که تقی‌زاده آنها را میان سال‌های ۱۲۹۸ تا ۱۳۰۰ در مجلۀ کاوه منتشر نمود. این مقالات بار دیگر در سال ۱۳۴۹ به‌کوشش حبیب یغمایی و با مقدمۀ کوتاهی از تقی‌زاده در کتابی با همین عنوان به چاپ رسید.
تقی‌زاده با بررسی و تحلیل همۀ منابعی که درآن زمان قابل شناسایی بوده است، برای نخستین بار سابقۀ شاهنامه‌سرایی در ایران را به‌دقت روشن ساخته و شرح انتقادی زندگی فردوسی را به رشتۀ تحریر درآورده است. بدون شک کتاب فردوسی و شاهنامۀ او، پس از حدود یک قرن که از تألیفش می‌گذرد، همچنان یکی از بنیادی‌ترین آثار دربارۀ حماسه ملی ایران و فردوسی است و همۀ تحقیقات خوب بعدی به نوعی وام‌دار آن‌اند.
در این چاپ سایر نوشته‌های تقی‌زاده دربارۀ فردوسی و شاهنامه، به همراه تصحیحات و تعلیقات وی بر حاشیۀ این مقالاتش، به پیوست آورده شده و خوانندگان با در دست داشتن کتاب همۀ نوشته‌های تقی‌زاده را در این موضوع پیش روی خواهند داشت.