این رمان زیبا اولین بار در سال ۱۹۱۵ انتشار یافت و زمینه آن سرزمین بنگاله است، در آغاز قرنی که شاهد تشنجهای شدید بوده است. گزارش در سه صداست که در برابر یکدیگر قرار میگیرند، بگومگو میکنند و داستان عشقی است متمرکز بر تصویر منقلبکننده زن.
این کتاب که در آن سنتهای گذشته و آداب تجددخواهانه با یکدیگر تماس پیدا میکنند هنوز بهطور شگفتانگیزی باب روز است، تا حدی که به سینماگر معروف هندی ساتیاجیتری در یکی از آخرین فیلمهایش به نام “خانه و جهان” الهام بخشیده است.