آخرین رمان رآلیستی له‌ف تالستوی که شاهکار دیگری از هنر ادبی او محسوب می‌شود و تألیف آن در سال ۱۸۸۹ آغاز و در ۱۷ دسامبر ۱۸۹۹ به پایان رسیده است، رستاخیز نام دارد . کار تألیف این رماه ده سال طول کشیده است.
تالستوی در این رمان نقایص و پلیدی‌های اجتماعی آن روز را که زندگیش بر پایه ظلم و بی‌عدالتی و ریاکاری استوار بوده، بر ملا می‌سازد.
در این رمان خواننده با دو نوع رستاخیز روبه‌‌رو می‌شود: یکی رستاخیزی که در وجود اشرافزاده‌ای پشیمان از کردار گذشته‌ی خویش ظاهر می‌گردد، یکی هم رستاخیزی که وجود زنی فریب خورده پس از رسیدن به حد کمال معنوی پدید می‌آید.
له‌ف تالستوی بزرگترین رمان‌نویس واقع‌گرای روسیه در خانواده‌ای اشرافی به دنیا آمد. او خود مالکی بزرگ بود. اما به مبارزه با بی‌دادگری‌ها و ستم‌کاری‌های طبقه خود پرداخت. او دربارۀ بی‌عدالتی زندگی افراد، حقیقت بی‌رحمانه‌ای آشکار کرد که تمام دنیا را تکان داد. هیچ یک از آثار تولستوی از حیث ژرف‌نگری و تجزیه و تحلیل روح بی‌دادگری و ستم کشیدگی انسان به پای رستاخیز نمی‌رسد.